اسفند ۱۲، ۱۳۸۹

الف الفبای دموکراسی احترامه و پذیرش واقعیت خود و دیگران،نه پذیرش تصویر خودمون اونم اغلب غالب بر تصویر دیگران.من از قدرتمندترین دیکتاتورهای عالم که برعکس اکثر به ظاهر آزاداندیشهای قفل شده در یک نقطه،کلی هم تلاش کردن و سختی کشیدن برای رسیدن به جایگاهشون-فقط به خاطر اشتباه در انتخاب یا پذیرش مسیر و نه به خاطر پیشروندگی و درجا نزدنشون-متنفرم چه برسه به دیکتاتورهای لولنده و درجازنندۀ پر در دور و ور که فقط چشماشون ازدنیای ادراک آدمی تصویر میشناسه و مغزشون از دنیای بیرون فقط آیینه...ولی من آرزوی خوشبختی همۀ دیکتاتورها و دیوارچینای بزرگ و کوچیک دنیا رو دارم...برای همۀ اونایی که به رسانه و تبادل انسانی فقط به عنوان وسیله ای برای عوامفریبی و تیم کشی برای فتح حقیر خواسته های کوچکشون از آدمی نگاه میکنند و بـســــــــــــــــــــ ...!

ایراد از بالای جامعه نیست که به پایین سرایت میکنه،بالاییهای جامعه هم از همین جامعه است که سردر میارن