فروردین ۰۸، ۱۳۸۹

ایکاش لولای تمام درهای آمد و رفتمان را، چنان نرم میکردیم ، که از آمد و رفتمان هیچ پرندۀ آنسوی در آرام نشسته ای ، پرواز را به ترس آلوده نمیکرد ومقصد کوچ را به تباهی .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر